Şaşırtıcı olurdu şu ülkede tahammül eşiğimin eksilere düşmemesi. Ciğerlerimize soluduğumuz biber gazının etkisinde, polise atılan taş ve havai fişeklerin yarattığı öç alma duygusunda, o kadar işçinin acısında... Koşa koşa barikatlar üzerinden atlayarak çığlıklar atasım var; katlanamıyorum ülkede yetkili -siktiğimin yetkisi- hiçbir insanın konuşmasına. Çevreme bile katlanamıyorum sikimsonik sorunlarla yanıma geldiklerinde. Öfke doluyum; bildiğiniz saf öfke.

Yinede bu karmaşanın arasında mutlu, hayalleri gerçekleşmiş birisini görüyorum, bilmeyecek ama seviniyorum adına. Safça hem de. Neyse bilmeyecek olması güzel asıl.

Uzun adamı öldüreceğiz.